گندم به خاطر نقش مهمی که در عرصه سیاسی و اقتصادی کشورها به خصوص کشورهای درحال توسعه ایفا می کند یک محصول کاملا استراتژیک در تمام دنیا به حساب می آید.
گندم از نظر تولید و سطح زیر کشت مهمترین محصول کشاورزی ایران است. افزایش تولید در واحد سطح گندم تنها از طریق تامین تغذیه مناسب گیاه با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه میسر خواهد بود.
نقش عناصر غذایی
نقش تغذیه با توجه به شرایط اقلیمی میتواند عملکرد کیفی و کمی گندم را تحت تاثیر قرار دهد.
نیتروژن افزایش رشد گیاه گندم را در پی دارد.
وجود عنصر پتاسیم در این محصول سبب افزایش ضخامت ساقه شده و با افزایش مقاومت در برابر تنش های محیطی، خوابیدگی گندم (ورس) را به حداقل می رساند.
وجود فسفر در برنامه غذایی موجب استقرار کامل گیاه در خاک و ریشه دوانی وسیع در ناحیه پراکنش ریشه می شود.
تناسب بین عناصر آهن روی منگنز، موجب افزایش دانه بندی، وزن گیری و پروتئین دانه ها و مرغوبیت بالای محصول می شود.
عنصر کلسیم تحمل گیاه را به شوری و کم آبی بیشتر میکند. در نهایت تامین کلسیم کافی افزایش در کیفیت و کمیت را در پی دارد.
مصرف اسید های آلی مانند اسید آمینه منجر به افزایش فتوسنتز و بهبود رشد و جذب بیشتر عناصر غذایی میگردد. اسید هیومیک موجب بهبود ساختار خاک و اسید فولویک در برنامه غذایی سبب مقاومت طبیعی گیاه در برابر تنش ها می شود.
توجه:
برنامه غذایی بر اساس محصولات شرکت به صورت کلی و عمومی ارائه شده است. با توجه به آنالیز خاک و وضعیت کشت، میتوانید جهت توصیه های دقیق تر به کارشناسان شرکت سبزینه تجارت ترنج کویر مراجعه کنید.
