منگنز (Mn) يکي از عناصر ضروري براي گياه است که نقش­هاي متعددي براي گياه ايفا مي­ کند.

  • براي توليد کلروفيل ضروري است.
  • منگنز در فرآيندهاي آنزيمي، احياي نيترات، مـتابوليسم پروتئين و خنثي سازي راديكالهاي آزاد نقش دارد.
  • در توليد موادي مانند ريبوفلاوين، اسيد آسکوربيک و کاروتن­ها تاثير دارد.
  • در تبادلات الکترون در چرخه فتوسنتز مؤثر است.
  • سبب تسريع و بهبود جوانه ­زني مي­شود.
  • در واکنش­هاي تجزيه آب جهت توليد اکسيژن مؤثر مي­ باشد.
  • فعال کننده آنزيم­هاي مؤثر در توليد اسيدهاي چرب است.
  • براي متابوليسم کربوهيدرات و نيتروژن ضروري است.
  • سبب تسريع رسيدگي ميوه مي­ شود.
  • در تمام محصولات براي تشکيل بذر لازم مي­ باشد.
  • مهمترين عنصر ريز مغذي در تغذيه غلات و سيب زميني منگنز مي باشد.
  • تحقيقات علمي در زمينه تغذيه درختان پسته نشان داده كه مهمترين عنصر غذايي كه در تفاوت بين باغات با عملكرد بالا و باغات با عملكرد پائين نقش دارد، عنصر منگنز مي باشد.

کمبود منگنز:

كمبود منگنز مشابه ساير عناصر ريز مغذي بيشتر در خاكهايي بروز مي كند كه pH قليايي دارند.

گندم، جو، سورگوم، نخود، نخود فرنگي، لوبيا، چغندر، سيب زميني، پیاز، سويا، اسفناج و كاهو به کمبود منگنز حساس هستند ودر بين درختان ميوه، سيب، مو، مركبات و هلو بيشترين حساسيت را نسبت به كمبود منگنز از خود نشان مي دهند.

علائم كمبود منگنز به صورت زرد شدن مزوفيل و ايجاد لكه­ هاي رنگ پريده و سبز كم رنگ روي سطح برگ مي­ باشد. مراحل پيشرفته كمبود منگنز در برگها خود را به صورت ظهور نقاط نكروتيك نشان مي­ دهد.

علامت کمبود منگنز مانند علامت کمبود آهن، زردی است، که با کمبود آهن دارای این تفاوت است که قسمتی از حاشیه رگبرگها نیز سبز باقی می­ ماند.

این عنصر فعال كننده آنزیمهای مختلف است و باعث تسریع جوانه زنی و رسیدگی میوه می شود و در صورت كمبود، برگها به تدریج زرد شده و حالت سوختگی به خود می گیرند.

گیاه به شكل باریك و دراز رشد كرده و شكوفه ها كم می شوند. همچنین تغییر شكل و پیچیدگی برگچه ها از علائم دیگر آن است.

علائم كمبود منگنز:

  • بي‌رنگي رگه مانند ( marbling ) در برگ‌هاي جوانتر.
  • رنگ پريدگي نواري و لكه‌هاي قهوه‌اي درغلات.
  • سست شدن گياهان ( غلات ).
  • عادت به رشد رو به بالا و توليد برگ‌هاي سه‌‌گوش در چغندرقند.

كمبود منگنز همراه با عوامل زير تشديد مي‌گردد:

  •  خاك‌هاي آلي و خاك‌هاي شني.
  • PH بالا ( قليايي ).
  • دوره‌هاي سرد و مرطوب .
  • خاك‌هاي سست و پوك.

محصولاتي كه به كمبود منگنز بيشتر حساسند:

  •  غلات ( مخصوصاً جو و يولاف ).
  • چغندرقند.
  • سيب زميني.
  • انگور و ميوه‌جات.