چغندر قند از گیاهان زراعی بسیار مهم است و ارزش غذایی بالایی دارد. چغندرقند در طیف وسیعی از شرایط آب و هوایی و خاک سازگار می باشد و مقاومت نسبی به خشکی دارد.
تغذیه گیاهی در چغندر قند به جهت سود آوری و افزایش عملکرد و درصد بالای قند از اهمیت ویژه ایی برخوردار است. در این راستا بایستی عوامل محدود کننده رشد از قبیل حاصلخیزی خاک بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
نقش عناصر غذایی:
نیتروژن: چغندرقند در ابتدای فصل رشد بیشترین میزان جذب نیتروژن را از خاک دارد به همین دلیل در صورت نیاز هر چه به زمان کاشت و مراحل ابتدایی رشد نزدیک تر باشد کیفیت و کمیت محصول چغندرقند را افزایش میدهد.
فسفر: وجود فسفر کافی در خاک نقش مهمی در استقرار گیاه در مراحل اولیه رشد چغندرقند دارد. مقدار فسفر مورد نیاز چغندر در مناطق مختلف به علت تغییر و تفاوت در شرایط خاک، اقلیم و مدیریت زراعی بسیار متغیر است.
پتاسیم: پتاسیم از عناصر مهم و ضروری در زراعت چغندر قند می باشد و نقش بسیار مهمی در کیفیت ریشه (درصد قند) دارد. چغندرقند میزان قابل توجهی از این عنصر را از خاک برداشت میکند و جذب آن در مراحل تشکیل غده و در زمان برداشت به حداکثر مقدار خود می رسد.
میکرو المنتها: کمبود عناصر ریز مغذی در چغندر قند بیشتر در ارتباط با بر و روی و در برخی موارد آهن و منگنز می باشد.که اثر مستقیمی بر کیفیت و کمیت محصول دارد. عنصر بر یکی از مهمترین عناصر مورد نیاز چغندر قند است که کمبود آن باعث کاهش شدید کیفیت ریشه چغندرقند می شود. علائم ظاهری نه تنها بر روی برگها قابل مشاهده است بلکه بر روی طوقه، دمبرگ و گیاهچه به شکل پوسیدگی نیز مشاهده می شود.
توجه:
برنامه غذایی بر اساس محصولات شرکت به صورت کلی و عمومی ارائه شده است. با توجه به آنالیز خاک و وضعیت کشت، میتوانید جهت توصیه های دقیق تر به کارشناسان شرکت سبزینه تجارت ترنج کویر مراجعه کنید.
